Nou, lekker dan….
Ik zat natuurlijk niet lekker in mijn vel na het overlijden van mijn maatje Frodo, maar ik zat nu ook niet direct op nieuw gezelschap te wachten. Maar Baasje en Vrouwtje vonden het ‘zielig’ dat ik alleen was, want “ratten zijn groepsdieren”.
Ja, alles goed en wel, maar wat denk je? Op een vrijdagmiddag nemen ze me mee uit rijden. Naar Ridderkerk, da’s nog een goed end rijden ook. Enfin, we komen daar bij iets wat Knaagspoor scheen te heten en ik rook het al meteen; hier zitten heel veel knagers bij elkaar. Na verloop van tijd werd er een soort tentje opgezet (of een circusring, of een arena, hoe je het wilt noemen) en daar werd ik in gezet sámen met een vreemde rat!! Konden we lekker ‘kennis met elkaar maken’…
Nou ik had het al snel gezien, ik dacht ik blijf aan mijn eigen kant. Aan mijn lijf geen polonaise. Maar dat beest was hartstikke nieuwsgierig en kwam steeds bij me kijken. Ik liep dan weer verder, maar hij bleef komen.
Na verloop van tijd werden er papieren ingevuld, er werd ergens voor betaald en ik ging terug in de reismand. Maar, en dat had ik al gezien, ze hadden nog een reismand bij zich. Als ik me al afvroeg waar die voor was, dan was het me op de terugweg wel duidelijk, daar zat dat mormel in! Dus daarvoor moesten er papieren worden ingevuld en worden betaald.
— wordt vervolgd–
Zeg het maar!