Inmiddels heb ik de leeftijd bereikt waarop je twee kanten op kunt: die van de zure matten of die van de kersenbonbons.
Daarmee bedoel ik het volgende; soms kom ik dames van zekere leeftijd (de mijne) tegen, bij wie ik denk: ‘Meid, wat ben je zuur geworden. Het zou me niet verbazen als jij tegenwoordig azijn drinkt bij het ontbijt.’
Ik neem me dan altijd voor, om zó niet te zijn. Nee, laat mij maar een kersenbonbon zijn. Heerlijke zoete chocolade buitenkant, maar wacht maar tot je hem stukbijt. Dan volgt een explosie van zoet van de chocolade met wat scherps van drank en ohhhh, wat is het een rare sensatie, maar wat lekker!
Als ik eens chagrijnig ben en merk dat ik me als een zure mat begin te gedragen, grijp ik in en pak in de keuken uit mijn geheime voorraad zo’n heerlijke kersenbonbon!!
Ik moet dan gelijk hier aan denken…